Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες

Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ' τη ζωή κρατιόμουνα κρατιόμουνα σ' ένα καφάσι μπίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ' τη ζωή κρατιόμουνα κι ονειρευόμουνα σ' ένα καφάσι μπίρες
Τα λόγια σου τα ψεύτικα φαρμάκι κι αγωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ' ερωτεύτηκα παιδεύτηκα σ' αυτή την κοινωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ' εμπιστεύτηκα και ρεζιλεύτηκα στην παλιοκοινωνία
Φωτιά κι ανάσταση καρδιά πονάς και σπάσ' τα εσύ τα χρόνια που 'φτασα να ζω
φωτιά και δύναμη καρδιά τρελή κι αδύναμη στον κόσμο που 'ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό
Την ώρα που περπάτησα μου φέραν και τα δώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της ξεστράτισα
ξεστράτισα και μου 'λεγαν προχώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της γονάτισα και παραστράτησα στην πρώτη κατηφόρα
Φωτιά κι ανάσταση καρδιά πονάς και σπάσ' τα εσύ τα χρόνια που 'φτασα να ζω
φωτιά και δύναμη καρδιά τρελή κι αδύναμη στον κόσμο που 'ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό

Λίνα Νικολακοπούλου

Στις άδειες πόλεις που γυρνάς

εικόνες σε ξοδεύουν

αδύναμος να προσκυνάς

αυτούς που σε ληστεύουν

Σαν δαίμονας να κουβαλάς

του κόσμου τους χειμώνες

στα μάτια της να κυνηγάς

παλιούς μικρούς κανόνες

Μοναξιά μου όλα,

μοναξιά μου τίποτα

μη μ' αφήνεις τώρα

που είναι όλα πιο δύσκολα

έρωτα μου όλα,

κι έρωτά μου τίποτα

μη μ' αφήνεις τώρα

που είναι όλα πιο δύσκολα

Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός

κάποιον θα ξεγελάσεις

και ένα κακό που ήρθε χθες

τρέχεις για να προφτάσεις

Μοιάζουν οι δρόμοι με φωτιά

τα βράδια του θανάτου

έρωτας που μυρίζει πια

αρένα στο άγγιγμά του

Μοναξιά μου όλα,

μοναξιά μου τίποτα

μη μ' αφήνεις τώρα

που είναι όλα πιο δύσκολα

έρωτα μου όλα,

κι έρωτά μου τίποτα

μη μ' αφήνεις τώρα

που είναι όλα πιο δύσκολα

Μη φύγεις ΠΑΛΙ...ΜΗ!

Όλη η ερημιά κι η πίκρα της ζωής

μες τα δυο μου μάτια, απόψε θα την δεις

Κι όλη την αγάπη,

που ’χεις κάνει δάκρυ

μέσα στην καρδιά μου θα την βρεις

Γύρισε κοντά μου, γύρισε

κι όταν κουραστείς, φύγε ξανά

Μ’ έχει πιάσει απελπισία, κι η δική σου η απουσία

δίκοπο μαχαίρι στην καρδιά

Γύρισε κοντά μου, γύρισε

Με σκυφτό κεφάλι μόνη τριγυρνώ

μες το άδειο σπίτι και το σκοτεινό

Νιώθω τη σκιά σου,

και τα βήματα σου

πάνω στην καρδιά μου σαν βουνό

Γύρισε κοντά μου, γύρισε...